لس آنجلس، اورنج کانتی و شهرستان‌های دیگر کالیفرنیا ممکن است شاهد یک سیل ویرانگر بی سابقه در سال های پیش رو در قرن فعلی باشند.

پدیده پیش رو، زلزله یا خشکسالی بزرگ نیست. یک اَبَر سیل است، چیزی که ممکن است شبیه سونامی باشد.

یک مطالعه جدید توسط Science Advances نشان می دهد که تغییرات آب و هوایی در حال حاضر احتمال وقوع سیل فاجعه بار در کالیفرنیا در چهار دهه آینده را دو برابر کرده است.

خبرگزاری سی ان ان در گزارش خود اشاره کرد که خشکسالی بر رودخانه کالیفرنیا تأثیر گذاشته است.

دانیل سواین، دانشمند آب و هوا در دانشگاه UCLA و تیمی که در این مطالعه شرکت داشت، یک مگاسیل یا اَبَرسیل را به عنوان یک رویداد سیل بسیار شدید در یک منطقه وسیع توصیف می کنند که پتانسیل ایجاد اثرات فاجعه‌باری در مناطق آسیب دیده را دارد. او گفت که یک مگاسیل شبیه سیل بی سابقه‌ای است که در تابستان امسال در منطقه سنت لوئیس و کنتاکی مشاهده شد اما در یک منطقه بسیار گسترده‌تر، مانند کل ایالت کالیفرنیا.

این سیل‌های عظیم که به گفته کارشناسان، دشت‌های کالیفرنیا را به دریاچه‌های بزرگ تبدیل می‌کند، ممکن است قبلاً یک بار در این ایالت اتفاق افتاده باشد. اما کارشناسان می گویند تغییرات آب و هوایی احتمال وقوع این بلایای فاجعه بار را افزایش می دهد و باعث می شود که هر 25 تا 50 سال یکبار اتفاق بیفتند.

تغییرات آب و هوایی باعث افزایش بارندگی‌های شدید می‌شود و باعث می‌گردد که سیل‌های ناگهانی به طور منظم‌تر رخ دهند، همانطور که در تابستان امسال چندین بار در کنتاکی شرقی، سنت لوئیس و حتی در پارک ملی کالیفرنیا اتفاق افتاد.

کالیفرنیا به طور طبیعی مستعد این سیلاب‌ها به دلیل وجود رودخانه‌های متعدد است و سیل‌های بزرگی از این رودخانه‌ها، قبلاً اتفاق افتاده است اما تغییرات آب و هوایی در حال افزایش است و میلیون‌ها نفر ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند.

این مطالعه گفت که رودخانه‌های فصلی می‌توانند برای هفته‌ها متوالی خروشان شوند. Xingying Huang، یکی از نویسندگان این مطالعه، مدلی را ساخته که انتقال بخار آب و تجمع بارش بالقوه را در بازه‌های زمانی انتخاب شده 30 روزه نشان می دهد.

منطقه ای که بیشترین تخریب را خواهد داشت، دره مرکزی کالیفرنیا، از جمله ساکرامنتو، فرزنو و بیکرزفیلد، خواهد بود. به گفته سازمان زمین شناسی ایالات متحده، دره مرکزی کالیفرنیا، تقریباً به اندازه ورمونت و ماساچوست در مجموع، یک چهارم غذای کشور را تولید می کند.

بر اساس این مطالعه، سیل وسیعی که این دره را پر می‌کند، می‌تواند پرهزینه‌ترین فاجعه ژئوفیزیکی تا به امروز باشد که بیش از یک تریلیون دلار خسارت به بار آورده و مناطق پست این ایالت، از جمله شهر‌های لس‌آنجلس و اورنج کانتی را ویران می‌کند.

این اتفاق می تواند بیش از 5 برابر هزینه طوفان کاترینا، پرهزینه ترین فاجعه فعلی در تاریخ ایالات متحده باشد.

این مطالعه نشان داد که چنین رخداد سیل در کالیفرنیا احتمالاً خساراتی بیشتر از یک زلزله بزرگ به جا خواهند گذاشت.

در عکسی که توسط سرویس پارک ملی ارائه شده، جاده Mud Canyon به دلیل سیل ناگهانی در دره مرگ کالیفرنیا بسته شده است.

این مطالعه اولین مرحله از یک مجموعه سه قسمتی است که اثرات یک رویداد مگاسیل آینده در کالیفرنیا را بررسی می کند. انتظار می رود دو فاز بعدی دو تا سه سال دیگر منتشر شوند.

سواین گفت: در نهایت، یکی از اهداف ما فقط درک علمی این رویدادها نیست، بلکه کمک به کالیفرنیا برای آماده شدن برای آنها است. این یک سوال است که مگاسیل چه زمانی رخ می دهد؟

بیش از 150 سال پیش، خروشان شدن مجموعه‌ای از رودخانه‌های فصلی، باعث ایجاد سیل در منطقه گلدن استیت سان فرانسیسکو شد و یکی از استثنایی‌ترین سیل‌های تاریخ را بعد از سال ها خشکسالی در غرب، به وجود آورد.

بر اساس این مطالعه، زمستان 1861-1862 یک سیل تاریخی بزرگ، دره‌های سان خواکین و ساکرامنتو را به یک دریاچه بزرگ موقتی تبدیل کرد. برخی از مناطق برای هفته ها تا 30 فوت زیر آب بودند و زیرساخت ها، زمین های کشاورزی و شهرها از بین رفتند.

ساکرامنتو، پایتخت جدید ایالت در آن زمان، ماه ها زیر ده فوت آب پر از گل و لای بود.

این فاجعه در دسامبر 1861 آغاز شد، زمانی که نزدیک به 15 فوت برف در سیرا نوادا بارید. رودخانه‌های فصلی به مدت 43 روز پس از آن از بارش باران خروشان شده بودند و آب را از دامنه‌های کوهستانی و دره‌ها سرازیر می کردند.

چهار هزار نفر در این فاجعه جان سپردند، یک سوم اموال ایالت ویران شد، یک چهارم جمعیت گاو کالیفرنیا غرق یا از گرسنه تلف شد، و از هر 8 خانه یک خانه در اثر سیل از بین رفت.

علاوه بر این، یک چهارم اقتصاد کالیفرنیا از بین رفت و منجر به ورشکستگی کل ایالت شد.

Swain هشدار می دهد که یک مگاسیل مانند آن، دوباره اتفاق می افتد اما بدتر و با فواصل زمانی کمتر.

مرکز شهر ساکرامنتو، امروزه پس از سیل تاریخی 10-15 فوت بلندتر شده است. این مطالعه هشدار می دهد: ما متوجه شدیم که تغییرات آب و هوایی در حال حاضر خطر یک سناریوی مگاسیل (1862) را در کالیفرنیا افزایش داده اما گرم شدن آب و هوا در آینده احتمالاً افزایش خطرات شدیدتری را به همراه خواهد داشت.

سواین افزود، بسیاری از شهرهای بزرگ امروزی با میلیون‌ها نفر ساکن مستقیماً بر فراز مناطقی بنا شده‌اند، که در گذشته سیل‌های مرگباری را تجربه کرده و افراد بیشتری را در معرض آسیب قرار می‌دهند.

در سال 1862 حدود 500 هزار نفر در کالیفرنیا زندگی می کردند. اکنون جمعیت این ایالت بیش از 39 میلیون نفر است.

هنگامی که این (سیل) دوباره اتفاق بیفتد، پیامدهای آن بسیار متفاوت از آنچه در دهه 1860 بود، خواهد بود.

تغییرات اقلیمی مقدار بارانی را که جو می تواند در خود نگه دارد افزایش می‌دهد و باعث می شود آب بیشتری در هوا به صورت باران باریده شود که می تواند منجر به جاری شدن سیل ناگهانی شود. این ریسک در کالیفرنیا وجود دارد و ادامه خواهد داشت.

مطالعه جدید احتمال خروشان شدن رودخانه‌های فصلی و موقت در طول فصل سرد را در طول یک هفته نشان می‌دهد. یک رودخانه، منطقه ای طولانی و باریک از رطوبت سنگین در یک منطقه است که می تواند رطوبت را هزاران مایل منتقل کند، مانند شلنگ آتش نشانی در آسمان. آنها معمولاً بارندگی مفیدی را برای مناطق مستعد خشکسالی مانند کالیفرنیا به ارمغان می آورند، اما با گرم شدن آب و هوا می توانند به سرعت خطرناک شوند.

از نظر تاریخی، این رودخانه‌های موقتی زمستانی در سیرا نوادا باعث بارش برف می‌شوند اما با گرم شدن آب و هوا، برف بیشتری به صورت باران می‌بارد. به جای ذوب شدن آهسته در طول زمان، همه چیز انباشته می شود و بلافاصله سیل می آید.

سواین افزود، کالیفرنیا با همسایه‌ای مانند اقیانوس آرام، مخزن بی‌نهایتی از بخار آب دریا دارد.

زمین های کوهستانی و خطر آتش سوزی کالیفرنیا، آن را به ویژه مقابل سیل آسیب پذیر می کند. آتش‌سوزی طولانی‌مدت ناشی از آتش‌سوزی‌های جنگلی می‌تواند سطح شیب‌دار و صافی برای خروج آب و گل و لای‌ها ایجاد کند. با بیشتر شدن آتش‌سوزی‌ها و سوزاندن مناطق بیشتری به دلیل تغییرات آب و هوایی، مناطق بیشتری در معرض این جریان‌های آب و گل و لای قرار می‌گیرند.

اگرچه مدل‌ها نشان می‌دهند که این سیل عظیم، اجتناب‌ناپذیر است اما کارشناسان می‌گویند راه‌هایی برای کاهش تلفات بیش از حد وجود دارد. چرا تغییرات آب و هوایی به برخی جوامع سخت تر از سایرین ضربه می زند؟

سواین گفت: “من فکر می‌کنم میزان تلفات مگاسیل را می‌توان با انجام انواع خاصی از کارها برای اصلاح مدیریت سیل و سیستم‌های مدیریت آب و آمادگی مقابله با بلایا به میزان قابل توجهی کاهش داد.

هوانگ، دانشمند پروژه‌ در مرکز ملی تحقیقات جوی و محققی که در این مطالعه مشارکت دارد، گفت: “همه می توانند تلاش کوچکی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی انجام دهند. اگر برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در آینده با هم کار کنیم، می‌توانیم خطر رویدادهای خطرناک را نیز کاهش دهیم”.